[ Imprimer cet article ] [ Envoyer cet article ] [ Nous ecrire ]

woensdag 30 augustus 2006

Na de eerste wereldoorlog sloot Sail Mohamed Meriane ben Amerzaine zich aan bij de Union Anarchiste (UA). In 1923 richtte hij het Comité voor de Verdediging van Inheemse Algerijnen op. In de late jaren ’20 creëerde hij in de CGT-SR de Sectie voor Inheemse Algerijnen. Na de Francoistische opstand in Spanje sloot Sail zich aan bij de Sebastian Faure Century, de frans sprekende sectie van de Durruti Column. Bij het begin van de tweede wereldoorlog werd hij weer gearresteerd en in een concentratiekamp in Riom gestopt. Vanaf 1944 werkte hij met anderen aan de wederopbouw van de anarchistische beweging.

SAIL MOHAMED, 1894-1953: LEVEN EN REVOLTE VAN EEN ALGERIJNSE ANARCHIST

Sail Mohamed Ameriane ben Amerzaine werd op 14 oktober 1894 geboren in Tarbeit-Beni-Ouglis in de Berber regio van Kabylie, Algerije. Zoals veel Algerijnen kreeg hij weinig onderwijs. Als chauffeur-mechanicien van beroep, was hij zijn hele leven geinteresseerd in cultuur en deed veel moeite om zichzelf te onderwijzen. Met een moslim berber achtergrond werd hij een overtuigd atheist. Tijdens de eerste wereldoorlog werd hij gevangen gezet vanwege ongehoorzaamheid en daarna desertie uit het franse leger. Zijn sympathieën voor het anarchisme ontwikkelden zich al.

Aan het einde van de oorlog, met het heropbouwen van de anarchistische beweging, sloot hij zich aan de organisatie Union Anarchiste (UA). In 1923 stichtte hij, met zijn vriend Sliman Kiouane, een zanger, het Comité voor de Verdediging van Inheemse Algerijnen. In zijn eerste artikelen verwierp hij de armoede van de gekolonialiseerde volkeren en de koloniale uitbuiting. Hij werd een expert in de situatie in Noord Afrika. Hij organiseerde bijeenkomsten over de uitbuiting van Noord Afrikanen met de anarchistische groepen van het 17e arrondissement van Parijs, die werden gehouden in zowel het arabisch als het frans. Sail zette in Aulnay-sous-bois een anarchistische groep op en werd een van de meest effectieve activisten.

In 1929 werd hij secretaris van een nieuw comité: het Verdediging Comité van Algerijnen tegen de Eeuw Provocatie (Frankrijk bereidde zich voor om te vieren dat de verovering van Algerije op 5 juli 1830 een eeuw geleden was gebeurd). Al de tendensen van de anarchistische beweging, de UA, de anarcho-syndicalistische vakbond Confederation General du Travail syndicaliste-revolutionnaire (CGT-SR) en de Association de Federalistes Anarchistes (AFA) riepen "Moorddadig kolonialisme, bloeddorstige maskerade". Ze kwamen met de leuze "Beschaving? Vooruitgang? Wij zeggen, Moord!"

Hierop volgend sloot Sail zich aan bij de CGT-SR, waarin hij de Sectie voor Inheemse Algerijnen creëerde. Het volgende jaar, met de Koloniale Tentoonstelling in Parijs, hervatte de anarchistische beweging de campagne tegen het kolonialisme. Sail trad bij deze strijd op de voorgrond op.

Sociaal ontwaken

In januari 1932 werd hij de directeur van "L’Eveil Social, le journal du peuple" ("Sociaal Ontwaken, het blad van het volk"). Volgend op een anti-militaristisch artikel werd hij vervolgd wegens "provocatie van het leger tot ongehoorzaamheid". De Secours Rouge International, een satelliet organisatie van de Communistische Partij, gaf hem hun steun, wat hij in de naam van de slachtoffers van het stalinisme afwees.

In 1934 brak de "Sail Mohemed Affaire" uit. De demonstratie van de fascistische en anti-semitische Liga’s op 6 februari 1934 veroorzaakte een kettingreactie in de hele arbeidersbeweging. Sail verzamelde wapens en verborg ze. Op 3 maart werd hij gearresteerd vanwege het "dragen van verboden wapens". De arbeidersbeweging gaf hem steun, behalve de Communistische Partij, die hem een provocateur noemde. Hij werd veroordeeld tot een maand gevangenisstraf, toen nog een maand vanwege "het bezitten van oorlogswapens", hij moest uiteindelijk vier maanden in de gevangenis zitten. Hij hervatte de strijd.

"L’Eveil Sociale" fuseerde met "Terre Libre" ("Vrije Aarde", het maandblad van de Alliance Libre des anarchistes du Midi - zie Paul Rousenq). Sail was verantwoordelijk voor het uitbrengen van de Noord Afrikaanse editie van "Terre Libre". Hij probeerde een Anarchistische Groep van Inheemse Algerijnen op te zetten, met verschillende oproepen in de anarchistische pers. Tegelijkertijd bleef hij actief binnen de Union Anarchiste.

De Spaanse Revolutie

Na de Francoistische opstand in Spanje sloot Sail zich in september 1936 aan bij de Sebastian Faure Century, de frans sprekende sectie van de Durruti Column, de anarchistische militie eenheid, en werd tot commandant gekozen.

Toen hij in november 1936 gewond raakte aan zijn hand keerde hij terug naar Frankrijk, nadat hij veel brieven had geschreven waarin de situatie van de Spaanse anarchistische beweging werd beschreven.

Nadat zijn wond was genezen nam hij deel aan veel demonstraties over Spanje die waren georganiseerd door de Union Anarchiste. Direct na deze tour nam hij deel aan een bijeenkomst in Parijs die was georganiseerd door revolutionairen om te protesteren tegen het verbieden van het blad "Etoile Nord Africaine" ("Noord Afrikaanse Ster"), uitgegeven door Messali Hadj, en tegen de repressie van demonstraties in Tunesië, die 16 doden had opgeleverd. In december 1938 werd hij weer gearresteerd vanwege "provocatie van het leger" en werd veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf.

Bij het begin van de tweede wereldoorlog werd hij weer gearresteerd en in een concentratiekamp in Riom gestopt. Zijn grote bibliotheek werd na een inval afgebroken. Hij ontsnapte, maakte valse papieren en ging tijdens de bezetting ondergronds.

Vanaf 1944 werkte hij met anderen aan de heropbouw van de anarchistische beweging. Met de Liberation [veteranen van een anarchistische militie van de Spaanse Revolutie, die de eerste troepen waren die Parijs bevrijdden] zette hij de Aulnay-sous-bois groep weer op, en probeerde het Comité van Algerijnse Anarchisten te hervormen. In "Le Libertaire", weekblad van de Federation Anarchiste [de opvolger van de Union Anarchiste], schreef hij een column over de situatie in Algerije. Hij produceerde een serie artikelen over de "Calvarieberg van de Inheemse Algerijnen".

Hij stierf in april 1953. George Fontenis hield tijdens zijn begrafenis op 30 april 1953 in de naam van de anarchistische beweging een toespraak om hem te herdenken.

CNT-AIT


  Contacter des militants anarcho-syndicalistes
  http://cnt-ait.info est le site d’actualité de l’Anarcho-syndicalisme.
  La reproduction et la diffusion de l’Actualité de l’Anarcho-syndicalisme sont encouragées